Ο πονόδοντος και η αναλγησία
0-Κύριε πονάει πολύ το δόντι μου είπε η μικρή μαθήτρια στους δασκάλους της κλαίγοντας.
Κλήθηκαν οι γονείς της και απουσίαζαν εκτός νομού.Τι θα πρέπει να κάνουν οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο όταν έχουν έναν μαθητή να κλαίει από τον πόνο; Στο ερώτημα αν θα έπρεπε να κληθεί ασθενοφόρο ή να συνοδεύσουν με δικά τους μέσα το παιδί στο σχολείο θεωρήθηκε σκόπιμη η καθ’ύπέρβαση της νομιμότητας άμεση μεταφορά του σε οδοντίατρο γιατί τα λίγα ασθενοφόρα που διαθέτουμε στην Ηλεία έχουν άλλες σημαντικές αποστολές.Ιδιώτης οδοντίατρος μας συνέστησε να πάμε στο νοσοκομείο του Πύργου ώστε να δοθεί αντιβίωση και να ανοιχθεί το δόντι για να ανακουφιστεί το παιδί από τον πόνο.
Η απάντηση των υπευθύνων του τμήματος επειγόντων του Νοσοκομείου Πύργου ήταν σοκαριστική.Δήλωσαν πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι διότι δεν έχουν οδοντίατρο στο Νοσοκομείο παρά μόνο τις ημέρες Δευτέρα και Τρίτη και ήταν Παρασκευή!!!
Πήγε δηλαδή ένα παιδάκι στο Νοσοκομείο με πόνο και κλάματα και αντί να βρεθεί μια λύση από το Νοσοκομείο και να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες μας συνέστησαν να πάμε σε ιδιώτη γιατρό!!!
Κρατικοί λειτουργοί προσέρχονται σε δημόσια δομή και τους παραπέμπουν να πάνε σε ιδιώτη.Σαν να έρθει δηλαδή μαθητής στο Σχολείο για να εγγραφεί και οι δάσκαλοι να του πουν να πάει σε φροντιστήριο γιατί δεν έχουμε δασκάλους αυτής της ειδικότητας.
Βρέθηκε λύση χάρη στο φιλότιμο ιδιωτών οδοντιάτρων για την μαθήτρια αλλά είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα του 2022;
Σε άλλες χώρες της Ε.Ε υπάρχει σχολικός οδοντίατρος αν όχι σε κάθε σχολείο τουλάχιστον σε μια ολόκληρη περιφέρεια ο οποίος ασχολείται με την πρόληψη και τον έλεγχο των μαθητών.Στην Ελλάδα δυστυχώς έχουμε μαθητές που δεν έχουν πάει ποτέ στον οδοντίατρο.
Είναι γνωστό πως τα ελληνόπουλα έχουν την χειρότερη υγεία δοντιών σε όλη σχεδόν την Ευρώπη σημάδι της παρακμής και φυσικά απόρροια της βαθιάς οικονομικής ύφεσης που βίωσε την προηγούμενη δεκαετία η χώρα.
Σύμφωνα με έρευνες οι δείκτες που αφορούν στην οδοντική υγεία, συγκλίνουν στο γεγονός, ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στα πιο υποβαθμισμένα κράτη της Ευρώπης. Το ποσοστό των Ελλήνων από 16 ετών και άνω που παρουσιάζει απουσία οδοντιατρικής φροντίδας ήταν 10,6% το 2013, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυμαίνεται στο 7,9% σύμφωνα με την Eurostat.
Η μαθήτρια του παραδείγματός μας η οποία ανήκει σε ευάλωτη κοινωνική ομάδα μας δήλωσε πως ποτέ δεν είχε επισκεφθεί οδοντίατρο!!
Στην Ελλάδα η οδοντιατρική πρόληψη είναι «ανύπαρκτη» και η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας στην οδοντιατρική περίθαλψη συναντάται μόνο σε «τριτοκοσμικές» χώρες.
Παιδιά ηλικίας πέντε ετών παρουσιάζουν τερηδόνα σε ποσοστό κοντά στο 60%, το οποίο αυξάνεται στους εφήβους αγγίζοντας το 84%. Σύμφωνα με τους ειδικούς η τερηδόνα προκαλεί πόνο, οδηγεί σε απουσίες από το σχολείο και την εργασία και απαιτεί, συνήθως, δαπανηρή θεραπεία.
Τι συμβαίνει όμως με τους φτωχούς; Με αυτούς που η οδοντιατρική φροντίδα θεωρείται πολυτέλεια;
Τι συμβαίνει με τα παιδιά που πονάνε;
Όταν ένα παιδί πονάει και το διώχνουν από το κρατικό νοσοκομείο γιατί ένας ολόκληρος νομός δεν έχει δημόσιο οδοντίατρο τότε η κοινωνία μας έχει αποτύχει…