Τα θρανία ως «γέφυρα» σωτηρίας μαθητών

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη

Η εικόνα των μαθητών να δημιουργούν «γέφυρα» με θρανία έξω από προκάτ αίθουσα που έκαναν μάθημα για να καταφέρουν να διαφύγουν της πλημμύρας συγκλόνισε την κοινή γνώμη η οποία λίγο πριν κατηγορούσε ομόθυμα τους εκπαιδευτικούς πως δεν δέχονται να αξιολογηθούν.Πράγματι οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν να αξιολογηθούν για να χρεωθούν αυτή την εικόνα η οποία δεν αποτελεί δική τους ευθύνη ενώ αντίθετα καταδεικνύει τις απαράδεκτες και ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες καλούνται να διδάξουν χωρίς να έχουν τα απαραίτητα μέσα.Η Μαλάλα ένας άνθρωπος με όραμα, γυναίκα, ακτιβίστρια, μαχήτρια, κάτοχος βραβείου Νόμπελ και Αγγελιαφόρος Ειρήνης του O.Η.Ε. έχει πει πως «Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο κι ένα μολύβι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Η εκπαίδευση είναι η μοναδική λύση» αλλά μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να περιμένει από τους εκπαιδευτικούς της να εκσυγχρονίσουν την Παιδεία παρέχοντάς τους ένα μολύβι.Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν διαθέτει τίποτα άλλο παρά υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικούς οι οποίοι είναι και από τους πιο μορφωμένους δημοσίους υπαλλήλους καθώς η μεγάλη τους πλειοψηφία διαθέτει κι άλλους τίτλους σπουδών εκτός από το βασικό τους πτυχίου και συνεχώς επιμορφώνονται, όχι με έξοδα της Πολιτείας, αλλά με δικά τους.Ο βασικός εξοπλισμός των εκπαιδευτικών για να κάνουν τη δουλειά τους δεν χορηγείται από τον εργοδότη τους. Πώς θεωρείται δεδομένη για κάθε εκπαιδευτικό η προμήθεια υπολογιστή και σύνδεσης στο διαδίκτυο στο σπίτι του ώστε να κάνει τηλεκπαίδευση την στιγμή που κανένας δεν του χορήγησε ποτέ τέτοιο εξοπλισμό ούτε του εξασφάλισε τη δυνατότητα να το αγοράσει έστω και με κάποια φοροαπαλλαγή;Θα έστελνε ποτέ η Πολιτεία τους πυροσβέστες χωρίς να τους χορηγήσει βασικό εξοπλισμό στη μάχη για τις πλημμύρες; Θα απαιτούσε ποτέ από τους αστυνομικούς να αγοράσουν τα όπλα και τις χειροπέδες; Θα ζητούσε από τους οπλίτες να προμηθευτούν τη στολή τους και τα όπλα για να εκπαιδευτούν; Θα επιμορφώνονταν ποτέ οι αεροπόροι μας μόνοι τους στα νέα σύγχρονα οπλικά συστήματα των Ραφάλ ; Φυσικά θα ήταν αδιανόητο.Απαιτεί όμως από τους εκπαιδευτικούς όχι μόνο να επιμορφωθούν μόνοι τους σε σύγχρονές μεθόδους αλλά και να κάνουν αξιολόγηση του εκπαιδευτικού τους έργου χωρίς να αξιολογηθεί το γεγονός πως η ίδια δεν τους παρέχει τίποτα!!Σαν να μην έφτανε αυτό οι εκπαιδευτικοί αντί να ενταχθούν στα ειδικά μισθολόγια λόγω της φύσης του έργου τους πληρώνονται πενιχρά σε σχέση με τα επιστημονικά τους προσόντα τα οποία είναι υψηλότερα από όλους του υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους και κυρίως κάποιους «προνομιούχων» υπουργείων.Οι μισθοί των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα είναι κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ και ταυτόχρονα κανένα προτεινόμενο σύστημα αξιολόγησης δεν δίνει κίνητρα οικονομικά ώστε η παραπάνω προσπάθεια και η προσφορά να αμείβεται έστω και συμβολικά.Όπως είπε ο μαθητής Δημήτρης Πανουτσόπουλος στο σχολείο που έφτιαξαν «γέφυρες» με θρανία : «Εάν οι μαθητές αλλά και οι εκπαιδευτικοί αυτού του σχολείου δεν νοιάζονταν, το σχολείο αυτό θα ήταν τελείως μόνο του…»Μπορεί τα θρανία να έγιναν «γέφυρα» στη Νέα Φιλαδέλφεια αλλά η εικόνα δεν δείχνει κάποιους ιδανικούς εκπαιδευτικούς οι οποίοι προηγουμένως άκουσαν τον Νίκο Καζαντζάκη και έγιναν οι ίδιοι γέφυρα για να περάσουν αντίπερα οι μαθητές τους. Κι όταν πια τους διευκόλυναν το πέρασμα, αφέθηκαν χαρούμενα να γκρεμιστούν, ενθαρρύνοντας τους μαθητές τους να φτιάξουν τις δικές τους γέφυρες.