Το όπιο του λαού

Είδα την οργάνωση των μελών του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα κατά τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς ο οποίος φέτος ήταν μονοκομματικός και θαύμασα τη στρατιωτική τους πειθαρχία που έμοιαζε με αυτή των ευζώνων που διέσχισαν τη συγκέντρωση.Ούτε στη Βόρεια Κορέα τέτοιος εορτασμός από κομμουνιστικό κόμμα!

Πώς όμως επιτράπηκε αυτή η εκδήλωση από την ελληνική αστυνομία και την κυβέρνηση; Ποιο sms στάλθηκε από αυτούς που συμμετείχαν στην εκδήλωση; Μήπως δήλωσαν πως πάνε να γυμναστούν; Αυτό καλούσε νομίζω κι ένας Μητροπολίτης και τον διαπόμπευσαν τα ΜΜΕ.

Αυτή η άνιση μεταχείριση στη Δημοκρατία είναι ανεπίτρεπτη και δυστυχώς η κυβέρνηση αλλά και συνολικά η ελληνική Πολιτεία έχουν μεγάλη ευθύνη για αυτό απέναντι σε όλους τους πολίτες που τους στέρησαν θεμελιώδεις Συνταγματικές ελευθερίες και ανέχθηκαν κάποιους να παραβιάζουν ατιμώρητοι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σε ισχύ.

Απαγόρευσαν όλες τις θρησκείες να κάνουν μεγάλες γιορτές για να τηρήσουν τα μέτρα για τον covid 19, συνέλαβαν ιερείς, απαγόρευσαν τις καμπάνες, δεν επέτρεψαν τα ηχεία, έβαλαν πρόστιμα σε περιφορά Επιταφίου σε καρότσα αλλά από την άλλη επέτρεψαν περιφορά τραγουδίστριας σε φορτηγό και συνωστισμό έξω από το Μαξίμου, περιφορά αυτοκινήτων στον Πύργο να πετάνε γαρύφαλλα και το αποκορύφωμα την στρατιωτικού τύπου παράταξη των μελών του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.

Μα τήρησαν τα μέτρα λένε κάποιοι!!

Δεν θα μπορούσαμε άραγε να κάνουμε Ανάσταση ακολουθώντας την υποδειγματικά υπεύθυνη και αγωνιστικά υποδειγματική συμπεριφορά του ΠΑΜΕ;

Δεν θα μπορούσε η Εκκλησία να τηρήσει τα μέτρα ασφαλείας που κράτησε το ΠΑΜΕ και να πει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το Χριστός Ανέστη στο Σύνταγμα με το Άγιο φως να δίνει ελπίδα στους κλεισμένους στα σπίτια τους Έλληνες; 

Φέτος ζήσαμε την πιο μαρξιστική Άνοιξη.Χωρίς θρησκείες αλλά με μαζικό εορτασμό εργατικής Πρωτομαγιάς μόνο από το ΚΚΕ στο Σύνταγμα.

Η φράση «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» που είναι από τις πιο γνωστές ρήσεις του Καρλ Μαρξ,  ήταν πάντα ιδεολογικό σύνθημα εναντίον της Θρησκείας και του Χριστιανισμού ειδικότερα και αυτή τη φορά νίκησε.Η Ανάσταση πέρασε σιωπηλή κι η μονοκομματική φιέστα για την Εργατική Πρωτομαγιά εορτάστηκε μονομερώς με μεγαλοπρέπεια.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω τη σημασία του εορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς αλλά ποτέ μου δεν πίστεψα πως ανήκει σε ένα κόμμα ή σε μία παράταξη.

Είναι αναμφισβήτητα μεγάλη η νίκη του ΠΑΜΕ απέναντι σε πολιτικές δυνάμεις αλλά και θρησκείες και ομάδες και κάθε συλλογικότητα στην Ελλάδα η οποία αν  έβγαινε στο Σύνταγμα εν μέσω απαγόρευσης θα την καταδίκαζαν όλα τα ΜΜΕ ως δογματική και ακραία ενώ για τη συγκέντρωση αυτή απλά ήταν μια ηλιόλουστη Παρασκευή.

Η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ ενώ τα μέτρα προστασίας κατά της πανδημίας ισχύουν ακόμη για όλους τους Έλληνες  είναι καλή υπενθύμιση πως όσοι κάνουν σημαία τους τον μανδύα της ισότητας στη χώρα τελικά τον προορίζουν μόνο για τους υπόλοιπους, αφού εκείνοι λειτουργούν ως ανώτεροι όλων μας. 

Κι όσοι δεν αγωνίζονται για την ισότητα και την ελευθερία του λαού μας μήπως είναι οι ίδιοι  το όπιο του λαού και τον αποκοιμίζουν;